Customer Reviews

Natsu to Hanabi to Watashi no Shitai นี่คือชื่อเรื่องที่เป็นภาษาญี่ปุ่นของเรื่องนี้ค่ะ แปลได้ตรงตัวเป๊ะเลย หนังสือเล่มนี้มีเรื่องสั้น 2 เรื่อง คือเรื่อง

ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ และร่างไร้วิญญาณของฉัน - เรื่องราวของเด็กประถม 3 คน ซัทสึกิ ยาโยย และ เคน เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อซัทสึกิถูกยาโยยผลักตกลงจากต้นไม้จนเสียชีวิต เคนผู้เป็นพี่ชายของยาโยยจึงช่วยน้องสาวซ่อนศพของซัทสึกิไว้เพื่อไม่ให้ใครจับได้ การดำเนินเรื่องแปลกและขนลุกดี ที่ใช้ศพของซัมสึกิเป็นตัวเล่าเรื่อง คำพูดเรียบง่ายที่พูดถึงการตายของตัวเองราวกับเป็นเรื่องของคนอื่นทำให้เรารู้สึกขนลุกและใจหาย แต่ในขณะเดียวกันเรากลับกลัวคนที่ยังมีชีวิตอยู่ อย่างเคน และมิโดริมากกว่า (ยาโยยไม่ต้องพูดถึง คนนี้สติแตก หวาดระแวงเกือบตลอดทั้งเรื่อง) เพราะว่าน่ากลัวยิ่งกว่าผีเสียอีก ที่ที่กลัวมากกว่าคือตัวเราเอง เพราะดันเผลอลุ้นไม่ให้คนเจอศพของซัทสึกิซะงั้น ทั้งหลอนทั้งลุ้นระทึกทั้งที่ไม่มีผีโผล่มาสักตอน และตอนจบที่หักมุมสุดๆ สมแล้วที่เป็นงานเปิดตัวและได้รับรางวัลนักเขียนหน้าใหม่ด้วยอายุเพียง 17 ปี

ยูโกะ - เรื่องราวของ คิโยเนะ เด็กสาวที่เข้ามาอยู่ในบ้านมาซาโยชิในฐานะสาวใช้ มาซาโยชิมีภรรยาชื่อ ยูโกะ ซึ่งล้มป่วยและไม่เคยออกจากห้องเลย ทำให้คิโยเนะสงสัยว่ายูโกะมีตัวตนจริงๆหรือไม่ วันหนึ่งเธอลอบเข้าไปในห้องและพบว่ายูโกะเป็นเพียงตุ๊กตา เรื่องนี้คนเขียนเล่นกับคนอ่านอ่านค่ะ หลอกให้คนอ่านตายใจ และเชื่อความคิดของคิโยเนะ สุดท้ายสิ่งที่เราเห็นทั้งหมดเป็นความจริงหรือเป็นเพียงแค่ภาพหลอน แต่ค่อนข้างจะหักมุมนิดหน่อยที่ตอนจบกลับเฉลยความจริงออกมาโครมเดียวแบบละครไทยตอนจบไม่มีผิด อาจเป้นเพราะว่าเป็นเรื่องสั้นด้วยมั้งคะ ก็เลยทำให้การดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็ว ถึงจะไม่หลอนเท่าเรื่องแรก แต่ก็สนุกใช้ได้ค่ะ

Natsu to Hanabi to Watashi no Shitai นี่คือชื่อเรื่องที่เป็นภาษาญี่ปุ่นของเรื่องนี้ค่ะ แปลได้ตรงตัวเป๊ะเลย หนังสือเล่มนี้มีเรื่องสั้น 2 เรื่อง คือเรื่อง

ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ และร่างไร้วิญญาณของฉัน - เรื่องราวของเด็กประถม 3 คน ซัทสึกิ ยาโยย และ เคน เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อซัทสึกิถูกยาโยยผลักตกลงจากต้นไม้จนเสียชีวิต เคนผู้เป็นพี่ชายของยาโยยจึงช่วยน้องสาวซ่อนศพของซัทสึกิไว้เพื่อไม่ให้ใครจับได้ การดำเนินเรื่องแปลกและขนลุกดี ที่ใช้ศพของซัมสึกิเป็นตัวเล่าเรื่อง คำพูดเรียบง่ายที่พูดถึงการตายของตัวเองราวกับเป็นเรื่องของคนอื่นทำให้เรารู้สึกขนลุกและใจหาย แต่ในขณะเดียวกันเรากลับกลัวคนที่ยังมีชีวิตอยู่ อย่างเคน และมิโดริมากกว่า (ยาโยยไม่ต้องพูดถึง คนนี้สติแตก หวาดระแวงเกือบตลอดทั้งเรื่อง) เพราะว่าน่ากลัวยิ่งกว่าผีเสียอีก ที่ที่กลัวมากกว่าคือตัวเราเอง เพราะดันเผลอลุ้นไม่ให้คนเจอศพของซัทสึกิซะงั้น ทั้งหลอนทั้งลุ้นระทึกทั้งที่ไม่มีผีโผล่มาสักตอน และตอนจบที่หักมุมสุดๆ สมแล้วที่เป็นงานเปิดตัวและได้รับรางวัลนักเขียนหน้าใหม่ด้วยอายุเพียง 17 ปี

ยูโกะ - เรื่องราวของ คิโยเนะ เด็กสาวที่เข้ามาอยู่ในบ้านมาซาโยชิในฐานะสาวใช้ มาซาโยชิมีภรรยาชื่อ ยูโกะ ซึ่งล้มป่วยและไม่เคยออกจากห้องเลย ทำให้คิโยเนะสงสัยว่ายูโกะมีตัวตนจริงๆหรือไม่ วันหนึ่งเธอลอบเข้าไปในห้องและพบว่ายูโกะเป็นเพียงตุ๊กตา เรื่องนี้คนเขียนเล่นกับคนอ่านอ่านค่ะ หลอกให้คนอ่านตายใจ และเชื่อความคิดของคิโยเนะ สุดท้ายสิ่งที่เราเห็นทั้งหมดเป็นความจริงหรือเป็นเพียงแค่ภาพหลอน แต่ค่อนข้างจะหักมุมนิดหน่อยที่ตอนจบกลับเฉลยความจริงออกมาโครมเดียวแบบละครไทยตอนจบไม่มีผิด อาจเป้นเพราะว่าเป็นเรื่องสั้นด้วยมั้งคะ ก็เลยทำให้การดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็ว ถึงจะไม่หลอนเท่าเรื่องแรก แต่ก็สนุกใช้ได้ค่ะ

ปกติเราไม่ค่อยแตะนิยายอีโรติคเท่าไหร่ (ล่าสุดก็ fifty shades) แต่เห็นหน้าปกสวยดี ก็เลยยอมอ่านแบบไม่ยอมอ่านคำโปรยปกหลัง เพราะเรานึกว่ามันจะเป็นแนวจอมโจรหวดงามที่มีเสน่ห์และปฏิบัติตัวนุ่มนวลกับสาวๆ แต่เมื่ออ่านไป 20 หน้าแรก คุณพระ! พระเอกในคราบโจรฉุดกระชากลากถูนางเอกที่โดนมัดมือมัดเท้าอุดปาก และตบท้ายด้วยการพาเข้าห้องกระทำย่ำยีอย่างทารุณ อ่านแล้วตกใจค่ะ มีฉากเรทตั้งแต่ 20 หน้าแรกๆ จากความหนาของเล่มเป็นร้อยๆหน้างั้นเหรอ? เอาเถอะ...อาจมีแค่ฉากเดียว ไม่เป็นไรๆ แถมพระเอกปากจัดมาก ด่านางเอกเหมือนไม่ใช่คน อ่านแล้วเครียดค่ะ ถ้าเราเป้นนางเอกจะต่อยพระเอกกระทืบพระเอกให้คว่ำเชียว ผู้หญิงก็คนนะเฟ้ย แล้วพี่ชายทำผิดเกี่ยวอะไรกับน้องสาวด้วยไม่ทราบถึงต้องมาทนให้ปู้ยี่ปู้ยำเล่นแบบนี้ (อันนี้ นิรัญชา นางเอกไม่ได้กล่าวไว้ เพราะนางกล่าวมากกว่านั้น เพราะนางเอกปากจัดไม่แพ้กัน 555 ) แล้วหลังจากนั้นฉากเรทที่คิดว่าน่าจะมีแค่ฉากเดียวก็ตามมาติดๆหลายๆฉากอย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งบน กระโปรงรถ! นอกจากนี้ยังมีฉากเรทคู่อื่นๆ อีก เป็นอะไรที่ทำให้เราหัวใจจะวายเอามากๆ แต่อ่านแล้วก็เลือดลมขึ้นดีค่ะ ทั้งเขิน ทั้งสงสารนางค่ะ อะไรจะถูกกระทำตั้งแต่ต้นยันจบขนาดนี้ แต่สุดท้ายก็จบแบบแฮปปี้เอนด์จนน่าตกใจค่ะ แต่ก็ดีแล้ว อยากให้จบแบบแฮปปี้ เพราะเราอ่านมาตั้งแต่ต้นเรื่องนี่เรายังนึกไม่ออกว่ามันจะจบลงด้วยดีได้อย่างไร แต่ถ้าใครที่ชอบนิยายที่ทำให้หัวใจสูบฉีดเลือดทำงานได้ดี แนะนำเรื่องนี้เลยนะคะ

ปกติเราไม่ค่อยแตะนิยายอีโรติคเท่าไหร่ (ล่าสุดก็ fifty shades) แต่เห็นหน้าปกสวยดี ก็เลยยอมอ่านแบบไม่ยอมอ่านคำโปรยปกหลัง เพราะเรานึกว่ามันจะเป็นแนวจอมโจรหวดงามที่มีเสน่ห์และปฏิบัติตัวนุ่มนวลกับสาวๆ แต่เมื่ออ่านไป 20 หน้าแรก คุณพระ! พระเอกในคราบโจรฉุดกระชากลากถูนางเอกที่โดนมัดมือมัดเท้าอุดปาก และตบท้ายด้วยการพาเข้าห้องกระทำย่ำยีอย่างทารุณ อ่านแล้วตกใจค่ะ มีฉากเรทตั้งแต่ 20 หน้าแรกๆ จากความหนาของเล่มเป็นร้อยๆหน้างั้นเหรอ? เอาเถอะ...อาจมีแค่ฉากเดียว ไม่เป็นไรๆ แถมพระเอกปากจัดมาก ด่านางเอกเหมือนไม่ใช่คน อ่านแล้วเครียดค่ะ ถ้าเราเป้นนางเอกจะต่อยพระเอกกระทืบพระเอกให้คว่ำเชียว ผู้หญิงก็คนนะเฟ้ย แล้วพี่ชายทำผิดเกี่ยวอะไรกับน้องสาวด้วยไม่ทราบถึงต้องมาทนให้ปู้ยี่ปู้ยำเล่นแบบนี้ (อันนี้ นิรัญชา นางเอกไม่ได้กล่าวไว้ เพราะนางกล่าวมากกว่านั้น เพราะนางเอกปากจัดไม่แพ้กัน 555 ) แล้วหลังจากนั้นฉากเรทที่คิดว่าน่าจะมีแค่ฉากเดียวก็ตามมาติดๆหลายๆฉากอย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งบน กระโปรงรถ! นอกจากนี้ยังมีฉากเรทคู่อื่นๆ อีก เป็นอะไรที่ทำให้เราหัวใจจะวายเอามากๆ แต่อ่านแล้วก็เลือดลมขึ้นดีค่ะ ทั้งเขิน ทั้งสงสารนางค่ะ อะไรจะถูกกระทำตั้งแต่ต้นยันจบขนาดนี้ แต่สุดท้ายก็จบแบบแฮปปี้เอนด์จนน่าตกใจค่ะ แต่ก็ดีแล้ว อยากให้จบแบบแฮปปี้ เพราะเราอ่านมาตั้งแต่ต้นเรื่องนี่เรายังนึกไม่ออกว่ามันจะจบลงด้วยดีได้อย่างไร แต่ถ้าใครที่ชอบนิยายที่ทำให้หัวใจสูบฉีดเลือดทำงานได้ดี แนะนำเรื่องนี้เลยนะคะ

ตอนแรกรู้สึกตกใจอยู่เหมือนกันที่จะมีภาพยนตร์ที่สร้างมาจากนิยายเรื่องนี้เข้าโรง เพราะเท่าที่เคยอ่าน จำได้ว่ามันค่อนข้างจะติดเรทและแรงพอสมควร เนื้อเรื่องคร่าวๆ ก็คือ อนาสตาเซีย นักศึกษาสาวที่มาขอสัมภาษณ์ เกรย์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่หน้าที่การงานดีเยี่ยม และเป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่ยิ่งการที่เธอได้พบ ได้พูดคุยกับเขา กลับก่อเกิดความผูกพันและกลายเป็นความรัก จนกระทั่งเธอได้รู้ความลับบางอย่างที่ดำมืดเกี่ยวกับรสนิิยมส่วนตัวของเขาที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล ตอนนั้นอ่านจบแล้วไม่ค่อยอยากกลับมาอ่านต่อสักเท่าไหร่ค่ะ ถ้าไม่ติดว่ามีฉากเรท (โดนตบ) ก็แหม...พล๊อตมันโหลมากนี่คะ ที่สาวใสซื่อมาเจอกับนักธุรกิจหนุ่มที่ดิบเถื่อนร้อนแรง แบบนี้เจอในนิยายไทยบ้านเราออกบ่อยไป ที่ชื่อขึ้นต้นด้วย ซาตาน ชีค จอมมาร อะไรแบบนี้ แต่ในความโหลก็มีความน่ารักของคู่พระนางอยู่บ้างนะคะ ถึงแม้มันจะอยู่ในซีนบนเตียงก็เถอะ แต่ก็ทำให้เห็นว่าทั้งคู่เริ่มปรับตัวเข้าหากันได้อย่างดี พระเอกเปลี่ยนมุมมองที่มองแค่นางเอกเป็นเพียงผู้ถูกกระทำ แต่เป็นคนรักคนหนึ่ง ส่วนนางเอกก็เริ่มปรับตัวยอมรับรสนิยมพระเอกได้มากขึ้น ก็เลยทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้มืดมนซะทีเดียว แต่พออ่านจบแล้วก็ยังไม่ค่อยชอบที่ผู้ชายชอบใช้อำนาจบนเตียงและใช้ความรุนแรงกับผู้หญิง แต่อ่านแล้วก็สนุกใช้ได้ในระดับหนึ่งค่ะ เรื่องนี้มี 3 เล่มจบ ถ้าท่านใดอยากรู้บทสรุปของแอนากับเกรย์ล่ะก์ แนะนำให้ซื้อทั้ง 3 เล่มนะคะ

ตอนแรกรู้สึกตกใจอยู่เหมือนกันที่จะมีภาพยนตร์ที่สร้างมาจากนิยายเรื่องนี้เข้าโรง เพราะเท่าที่เคยอ่าน จำได้ว่ามันค่อนข้างจะติดเรทและแรงพอสมควร เนื้อเรื่องคร่าวๆ ก็คือ อนาสตาเซีย นักศึกษาสาวที่มาขอสัมภาษณ์ เกรย์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่หน้าที่การงานดีเยี่ยม และเป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่ยิ่งการที่เธอได้พบ ได้พูดคุยกับเขา กลับก่อเกิดความผูกพันและกลายเป็นความรัก จนกระทั่งเธอได้รู้ความลับบางอย่างที่ดำมืดเกี่ยวกับรสนิิยมส่วนตัวของเขาที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล ตอนนั้นอ่านจบแล้วไม่ค่อยอยากกลับมาอ่านต่อสักเท่าไหร่ค่ะ ถ้าไม่ติดว่ามีฉากเรท (โดนตบ) ก็แหม...พล๊อตมันโหลมากนี่คะ ที่สาวใสซื่อมาเจอกับนักธุรกิจหนุ่มที่ดิบเถื่อนร้อนแรง แบบนี้เจอในนิยายไทยบ้านเราออกบ่อยไป ที่ชื่อขึ้นต้นด้วย ซาตาน ชีค จอมมาร อะไรแบบนี้ แต่ในความโหลก็มีความน่ารักของคู่พระนางอยู่บ้างนะคะ ถึงแม้มันจะอยู่ในซีนบนเตียงก็เถอะ แต่ก็ทำให้เห็นว่าทั้งคู่เริ่มปรับตัวเข้าหากันได้อย่างดี พระเอกเปลี่ยนมุมมองที่มองแค่นางเอกเป็นเพียงผู้ถูกกระทำ แต่เป็นคนรักคนหนึ่ง ส่วนนางเอกก็เริ่มปรับตัวยอมรับรสนิยมพระเอกได้มากขึ้น ก็เลยทำให้รู้สึกว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้มืดมนซะทีเดียว แต่พออ่านจบแล้วก็ยังไม่ค่อยชอบที่ผู้ชายชอบใช้อำนาจบนเตียงและใช้ความรุนแรงกับผู้หญิง แต่อ่านแล้วก็สนุกใช้ได้ในระดับหนึ่งค่ะ เรื่องนี้มี 3 เล่มจบ ถ้าท่านใดอยากรู้บทสรุปของแอนากับเกรย์ล่ะก์ แนะนำให้ซื้อทั้ง 3 เล่มนะคะ

นี่เป็นการ์ตุนอีกเรื่องที่เก่าพอๆกับเรื่องวันพีชเลย (แต่เรื่องหลังยังไม่จบเลย กระซิกๆ) ยอมรับเลยว่าเป็นการ์ตูนเรื่องแรกที่อ่านแล้วติดเลย เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับซามูไรที่ชอบ แต่ว่าไปๆมาๆกลับชอบพระรอง ซาโนะสุเกะ กับ รองฟุจิตะ หรือ ไซโต้ ฮาจิเมะมากกว่า โดยเฉพาะคนหลังเพราะเขาเป็นตัวละครแนวแอนตี้ฮีโร่ คือไม่ได้สู้กับพระเอกแล้วกลับตัวกลับใจทำดีกับพระเอกเลยซะทีเดียว แต่เขามีอุดมการณ์ของตนเอง และไม่มีสิ่งใดหรือใครมาขัดขวางได้ คำพูดที่จำได้แม่นคือ "อาหารเลี้ยงหมาได้ เงินเลี้ยงคนได้ แต่หมาป่าแห่งมิบุ ไม่ว่าอะไรก็เลี้ยงไม่ได้" นั่นล่ะ กรี๊ดเลย ชอบจริงๆ ตัวละครตัวนี้ นอกจากละครมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแล้ว เนื้อเรื่องก็สนุกดีค่ะ เกี่ยวกับยุคเมจิหลังการปฏิวัติไป 10 ปี โดยผ่านสายตาของ เคนชิน ซามูไรพเนจรที่ไร้ที่มาที่ไป กับคามิยะ คาโอรุ สาวน้อยเจ้าของโรงฝึกที่ได้เคนชินช่วยไว้ ดังนั้นเรื่องนี้จึงมีนางเอกตายตัวแต่แรก เลยไม่เกิดสงครามอวยว่าจะให้ใครคู่กับนางเอกดี ก็เลยสามารถลุ้นกับเนื้อเรื่องในเรื่องได้อย่างสบายใจค่ะ การต่อสู้ที่ใช้แค่เพลงดาบในตอนแรกๆ เป็นอะไรที่สวยงามดีค่ะ แต่คู่ต่อสู้ที่คนเขียนขยันหามาให้ชนกับพระเอกก็ความสามารถพิลึกพิลั่นจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นคนจริงๆ (ได้อ่านคุยกันท้ายเล่มของคนเขียน หรือแนะนำตัวละครเวลาตัวนั้นหมดบทไป จึงได้รู้ว่า อาจารย์เป็นแฟน X-Men ตัวยงเลย ยังรวมไปถึงเอวานเกเลียน และยังชอบสะสมฟิกเกอร์อีกต่างหาก มิน่าล่ะ ทำไมตัวร้ายแต่ละตัวดูล้นๆ ทำให้เรื่องนี้แตกต่างจากการ์ตูนแนวซามูไรเรื่องอื่นๆด้วย ก็เลยอ่านแล้วสนุกดีค่ะ ส่วนเรื่องรักๆนี่ก็มาให้เห็นบ่อยค่ะ แต่เป็นความรักแบบนิ่มๆ หวานๆ แบบคนอ่านคล้อยตามได้สบาย ว่านางเข้าวินแน่ คนนี้แน่...แต่คนเขียนกลับหักหลังตอนช่วงปลายเรื่องได้อย่างเจ็บแสบจนแทบอยากจะปาหนังสือทิ้ง และถือว่าสมัยนั้นเป็นเหตุการณ์ช๊อกคนอ่านที่จู่ๆอาจารย์ตัดสินใจแบบนั้น จนมีคนประกาศว่าจะเลิกอ่านทีเดียว อยากรู้ว่าเหตุการณ์นั้นคืออะไร ลองไปหาอ่านดุนะคะ

นี่เป็นการ์ตุนอีกเรื่องที่เก่าพอๆกับเรื่องวันพีชเลย (แต่เรื่องหลังยังไม่จบเลย กระซิกๆ) ยอมรับเลยว่าเป็นการ์ตูนเรื่องแรกที่อ่านแล้วติดเลย เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับซามูไรที่ชอบ แต่ว่าไปๆมาๆกลับชอบพระรอง ซาโนะสุเกะ กับ รองฟุจิตะ หรือ ไซโต้ ฮาจิเมะมากกว่า โดยเฉพาะคนหลังเพราะเขาเป็นตัวละครแนวแอนตี้ฮีโร่ คือไม่ได้สู้กับพระเอกแล้วกลับตัวกลับใจทำดีกับพระเอกเลยซะทีเดียว แต่เขามีอุดมการณ์ของตนเอง และไม่มีสิ่งใดหรือใครมาขัดขวางได้ คำพูดที่จำได้แม่นคือ "อาหารเลี้ยงหมาได้ เงินเลี้ยงคนได้ แต่หมาป่าแห่งมิบุ ไม่ว่าอะไรก็เลี้ยงไม่ได้" นั่นล่ะ กรี๊ดเลย ชอบจริงๆ ตัวละครตัวนี้ นอกจากละครมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแล้ว เนื้อเรื่องก็สนุกดีค่ะ เกี่ยวกับยุคเมจิหลังการปฏิวัติไป 10 ปี โดยผ่านสายตาของ เคนชิน ซามูไรพเนจรที่ไร้ที่มาที่ไป กับคามิยะ คาโอรุ สาวน้อยเจ้าของโรงฝึกที่ได้เคนชินช่วยไว้ ดังนั้นเรื่องนี้จึงมีนางเอกตายตัวแต่แรก เลยไม่เกิดสงครามอวยว่าจะให้ใครคู่กับนางเอกดี ก็เลยสามารถลุ้นกับเนื้อเรื่องในเรื่องได้อย่างสบายใจค่ะ การต่อสู้ที่ใช้แค่เพลงดาบในตอนแรกๆ เป็นอะไรที่สวยงามดีค่ะ แต่คู่ต่อสู้ที่คนเขียนขยันหามาให้ชนกับพระเอกก็ความสามารถพิลึกพิลั่นจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นคนจริงๆ (ได้อ่านคุยกันท้ายเล่มของคนเขียน หรือแนะนำตัวละครเวลาตัวนั้นหมดบทไป จึงได้รู้ว่า อาจารย์เป็นแฟน X-Men ตัวยงเลย ยังรวมไปถึงเอวานเกเลียน และยังชอบสะสมฟิกเกอร์อีกต่างหาก มิน่าล่ะ ทำไมตัวร้ายแต่ละตัวดูล้นๆ ทำให้เรื่องนี้แตกต่างจากการ์ตูนแนวซามูไรเรื่องอื่นๆด้วย ก็เลยอ่านแล้วสนุกดีค่ะ ส่วนเรื่องรักๆนี่ก็มาให้เห็นบ่อยค่ะ แต่เป็นความรักแบบนิ่มๆ หวานๆ แบบคนอ่านคล้อยตามได้สบาย ว่านางเข้าวินแน่ คนนี้แน่...แต่คนเขียนกลับหักหลังตอนช่วงปลายเรื่องได้อย่างเจ็บแสบจนแทบอยากจะปาหนังสือทิ้ง และถือว่าสมัยนั้นเป็นเหตุการณ์ช๊อกคนอ่านที่จู่ๆอาจารย์ตัดสินใจแบบนั้น จนมีคนประกาศว่าจะเลิกอ่านทีเดียว อยากรู้ว่าเหตุการณ์นั้นคืออะไร ลองไปหาอ่านดุนะคะ

เรื่องนี้อ่านเป็นตัวอย่างในเด็กดีเช่นเคยค่ะ แต่ว่าคนเขียนออกมาไม่กี่ตอนพอเป็นน้ำจิ้มเท่านั้น เราก็เลยต้องลงแดงอยู่พักหนึ่ง พอออกปั๊บ ก็เลยไม่พลาดที่จะมาสอยอ่านตอนต่อทันทีค่ะ หน้าปกนั้นไม่ต้องพูดถึง หลอนมากกก เอาเป็นว่าขออ่านเนื้อในดีกว่าจะจ้องหน้าปก กลัวนางรำรำไปรำมาจะกระโดดมาจากหนังสือมาบีบคอคนอ่านซะก่อน เนื้อเรื่องเกิดขึ้นในช่วงสมัยน่าจะประมาณสงครามโลกครั้งที่ 2 สมัยที่บ้านเรามีจอมพล...นั่นล่ะค่ะ ในเรื่องพระเอกยอมเข้ากรุงมาเพื่อหวังจะสร้างความสุขสบายให้กับครอบครัว ซึ่งก็คือ ลูกกับเมียที่เป็นนางรำกัมพูชาที่ชื่อ รอมเปญ ของเขา แต่เมื่อลูกสาวนายพลต้องการพระเอกเป็นสามี ก็เลยวางแผนกำจัด โดยทำให้รอมเปญเข้าใจว่าพระเอกสั่งฆ่า ด้วยความแค้นที่ติดตัวไปแม้ยามตาย ทำให้วิญญาณของเธอไปสิงอยู่ในรูปวาดหนังมนุษย์ที่พี่เขยของพระเอกเป็นผู้วานให้พระเอกวาด จากนั้นเรื่องสยองผสมอิโรติกเล็กๆ พอให้วาบหวามได้จึงเกิดขึ้น อ่านแล้วสนุกมากค่ะ เป็นความสนุกที่ได้คอยดูผีแก้แค้นนะคะ ลุ้นว่าเมื่อไหร่ผีจะรู้ความจริง และลุ้นว่าคนที่ก่อกรรมทำเข็ญจะได้รับโทษยังไง แล้วอีกอย่างที่ชอบเรื่องนี้คือ ฉาก อิโรติคไม่โจ่งแจ้งค่ะ คล้ายกับอ่านบทอัศจรรย์ในวรรณคดีไทย สวยงามไพเราะ และไม่ลงรายละเอียดตรงๆอย่างน่าเกลียดด้วย ก็เลยทำให้อ่านเรื่องนี้ได้อย่างสบายใจและอิ่มใจด้วยค่ะ ถ้าใครชอบนิยายแลวลึกลับสยองขวัญล่ะก็ แนะนำเรื่องนี้นะคะ แม้จะไม่สำนวนดิบแรงเหมือนของภาคินัย แต่ก็ทำให้หลอนและระทึกตามได้ค่ะ

เรื่องนี้อ่านเป็นตัวอย่างในเด็กดีเช่นเคยค่ะ แต่ว่าคนเขียนออกมาไม่กี่ตอนพอเป็นน้ำจิ้มเท่านั้น เราก็เลยต้องลงแดงอยู่พักหนึ่ง พอออกปั๊บ ก็เลยไม่พลาดที่จะมาสอยอ่านตอนต่อทันทีค่ะ หน้าปกนั้นไม่ต้องพูดถึง หลอนมากกก เอาเป็นว่าขออ่านเนื้อในดีกว่าจะจ้องหน้าปก กลัวนางรำรำไปรำมาจะกระโดดมาจากหนังสือมาบีบคอคนอ่านซะก่อน เนื้อเรื่องเกิดขึ้นในช่วงสมัยน่าจะประมาณสงครามโลกครั้งที่ 2 สมัยที่บ้านเรามีจอมพล...นั่นล่ะค่ะ ในเรื่องพระเอกยอมเข้ากรุงมาเพื่อหวังจะสร้างความสุขสบายให้กับครอบครัว ซึ่งก็คือ ลูกกับเมียที่เป็นนางรำกัมพูชาที่ชื่อ รอมเปญ ของเขา แต่เมื่อลูกสาวนายพลต้องการพระเอกเป็นสามี ก็เลยวางแผนกำจัด โดยทำให้รอมเปญเข้าใจว่าพระเอกสั่งฆ่า ด้วยความแค้นที่ติดตัวไปแม้ยามตาย ทำให้วิญญาณของเธอไปสิงอยู่ในรูปวาดหนังมนุษย์ที่พี่เขยของพระเอกเป็นผู้วานให้พระเอกวาด จากนั้นเรื่องสยองผสมอิโรติกเล็กๆ พอให้วาบหวามได้จึงเกิดขึ้น อ่านแล้วสนุกมากค่ะ เป็นความสนุกที่ได้คอยดูผีแก้แค้นนะคะ ลุ้นว่าเมื่อไหร่ผีจะรู้ความจริง และลุ้นว่าคนที่ก่อกรรมทำเข็ญจะได้รับโทษยังไง แล้วอีกอย่างที่ชอบเรื่องนี้คือ ฉาก อิโรติคไม่โจ่งแจ้งค่ะ คล้ายกับอ่านบทอัศจรรย์ในวรรณคดีไทย สวยงามไพเราะ และไม่ลงรายละเอียดตรงๆอย่างน่าเกลียดด้วย ก็เลยทำให้อ่านเรื่องนี้ได้อย่างสบายใจและอิ่มใจด้วยค่ะ ถ้าใครชอบนิยายแลวลึกลับสยองขวัญล่ะก็ แนะนำเรื่องนี้นะคะ แม้จะไม่สำนวนดิบแรงเหมือนของภาคินัย แต่ก็ทำให้หลอนและระทึกตามได้ค่ะ

ตามอ่านมาตั้งแต่ที่คุณมณีจันท์ปล่อยเอาไว้เป็นน้ำจิ้มในเว็บเด็กดีค่ะ ซึ่งอ่านแล้วติดใจมาก สนุก และรอคอยวันที่มันออกรวมเล่มอย่างใจจดใจจ่อ พอเห็นว่าออกแล้วก็รีบสั่งซื้อมาเป็นเจ้าของโดยทันทีค่ะ เรื่องนี้ทำให้เห็นเอกลักษณ์ในช่วงหลังของคนเขียนที่มักจะให้นางเอกหรือพระเอกเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง และมักจะมีคดีร้ายแรงอย่าง ฆาตกรรม หรือคดียาเสพติดแบบนี้ ซึ่งไม่ได้ติว่ามันทำให้ไม่สนุกนะคะ ตรงข้ามกันเลย มันสนุกมากก เนื้อเรื่องพอมีอะไรที่มันคอขาดบาดตายแบบนี้ยังทำให้คนอ่านลุ้นไปกับงานเขียนชินนี้มากขึ้น นี่ยังไม่รวมถึงปมต่างๆที่คนเขียนนำมาผูกไว้ในเรื่อง อย่างความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับเสี่ยบัญชา ทำไมถึงได้สนิทสนมกันมากขนาดคนเอาไปนินทาได้ว่าเป็นเมียเก็บ แล้วใครที่เป็นคนฆ่าเสี่ย? แล้วทำไปทำไม? ซึ่งเล่มนี้ยังไม่เฉลยนะคะว่าคนร้ายเป็นใคร เหมือนเป็นการปูเรื่องราวทั้งหมดไว้มากกว่า เพราะพุดพิชญานี้เป็น 1 ใน ซีรี่ย์ชุด บุปผารัญจวนค่ะ เป็นซีรี่ย์สามสาวพี่น้องที่เปิดเรื่องด้วยพุดพิชญาที่เป็นพี่สาวคนโต ซึ่งต่อมาก็จะมี่มาอีกสองเล่ม คือ อุณากรรณ และ สุพรรณิการ์ ตามลำดับ

นอกจากเนื้อเรื่องที่เข้มข้นแล้ว ตัวละครก็มีส่วนที่ทำให้เรื่องสนุกด้วยค่ะ เรื่องนี้ชอบนางเอกมาก ถึงแม้บทบาทของเธอจะเป็นเพียงนางร้าย แต่ก็ก็เป็นนางร้ายที่ไม่คิดจะร้ายกับใคร ต่างกับทิศากรที่มีเป็นนางเอก แต่จิตใจร้ายกาจมาก แต่พระเอกก็ชอบนะ แต่ชอบตอนที่อยู่กับนางเอกค่ะ เวลาไล่ต้อนรังแกนางเอกให้จนมุมดูแล้วฟินจิกหมอนขาดมากๆ ถ้าใครชอบนิยายแนวสืบสวนสอบสวนผสมรักโรแมนติค แนะนำเลยค่ะ หลงรักเรื่องนี้เลย

ตามอ่านมาตั้งแต่ที่คุณมณีจันท์ปล่อยเอาไว้เป็นน้ำจิ้มในเว็บเด็กดีค่ะ ซึ่งอ่านแล้วติดใจมาก สนุก และรอคอยวันที่มันออกรวมเล่มอย่างใจจดใจจ่อ พอเห็นว่าออกแล้วก็รีบสั่งซื้อมาเป็นเจ้าของโดยทันทีค่ะ เรื่องนี้ทำให้เห็นเอกลักษณ์ในช่วงหลังของคนเขียนที่มักจะให้นางเอกหรือพระเอกเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง และมักจะมีคดีร้ายแรงอย่าง ฆาตกรรม หรือคดียาเสพติดแบบนี้ ซึ่งไม่ได้ติว่ามันทำให้ไม่สนุกนะคะ ตรงข้ามกันเลย มันสนุกมากก เนื้อเรื่องพอมีอะไรที่มันคอขาดบาดตายแบบนี้ยังทำให้คนอ่านลุ้นไปกับงานเขียนชินนี้มากขึ้น นี่ยังไม่รวมถึงปมต่างๆที่คนเขียนนำมาผูกไว้ในเรื่อง อย่างความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับเสี่ยบัญชา ทำไมถึงได้สนิทสนมกันมากขนาดคนเอาไปนินทาได้ว่าเป็นเมียเก็บ แล้วใครที่เป็นคนฆ่าเสี่ย? แล้วทำไปทำไม? ซึ่งเล่มนี้ยังไม่เฉลยนะคะว่าคนร้ายเป็นใคร เหมือนเป็นการปูเรื่องราวทั้งหมดไว้มากกว่า เพราะพุดพิชญานี้เป็น 1 ใน ซีรี่ย์ชุด บุปผารัญจวนค่ะ เป็นซีรี่ย์สามสาวพี่น้องที่เปิดเรื่องด้วยพุดพิชญาที่เป็นพี่สาวคนโต ซึ่งต่อมาก็จะมี่มาอีกสองเล่ม คือ อุณากรรณ และ สุพรรณิการ์ ตามลำดับ

นอกจากเนื้อเรื่องที่เข้มข้นแล้ว ตัวละครก็มีส่วนที่ทำให้เรื่องสนุกด้วยค่ะ เรื่องนี้ชอบนางเอกมาก ถึงแม้บทบาทของเธอจะเป็นเพียงนางร้าย แต่ก็ก็เป็นนางร้ายที่ไม่คิดจะร้ายกับใคร ต่างกับทิศากรที่มีเป็นนางเอก แต่จิตใจร้ายกาจมาก แต่พระเอกก็ชอบนะ แต่ชอบตอนที่อยู่กับนางเอกค่ะ เวลาไล่ต้อนรังแกนางเอกให้จนมุมดูแล้วฟินจิกหมอนขาดมากๆ ถ้าใครชอบนิยายแนวสืบสวนสอบสวนผสมรักโรแมนติค แนะนำเลยค่ะ หลงรักเรื่องนี้เลย

ได้หยิบเล่มนี้มาอ่านเพราะเพื่อนของแม่เอามาให้้แม่ แต่แม่ไม่อ่าน ไม่เป็นไร แม่ไม่อ่านเราอ่านเอง(ฮา)

เรื่องนี้กล่าวถึง ภาคม ภาคยสมบัติ ลูกชาย ของนายภาคย์ ภาคยสมบัติ มหาเศรษฐีที่ทรงอิทธิพลและร่ำรวยที่สุด มีภรรยาแสนสวยชื่อ เจิดจำรัส มีหน้าที่การงานและหน้าตาในสังคมที่ดี แต่ทั้งๆที่มีชีวิตครอบครัวและหน้าที่การงานที่สมบูรณ์แบบ เขากลับหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ๆก็ปรากฏตัวในความฝันของเขา อณันยตา...

อ่านเรื่องนี้จบก็ได้แต่ถอนใจ เฮ้อ... มันน่ากลัว แต่ก็สลดหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ถือว่าคนเขียนหยิบเอาเหตุการณ์ของประเทศกัมพูชามาผูกโยงเรื่องได้อย่างน่าสนใจ พ่อของพระเอกนั้นร่ำรวยด้วยการเอาทรัพย์สินมีค่า อย่างทองหรือเครื่องประดับ ของชาวกัมพูชา แลกกับสิทธิ์ในการอพยพมาอยู่ในแผ่นดินไทยที่สุขสงบกว่า เรียกว่ารับซื้อในราคาถูกแต่ขายออกในราคาแพง อีกทั้งยังชิงเอาสมบัติล้ำค่ามาจาก สัมพันธ์ เพื่อนที่รักและไว้ใจภาคย์มากที่สุด ถ้าเราเป็นสัมพันธ์ โดนทำแบบนั้นก็คงแค้นมาก แค้นจนอยากให้ภาคย์นั้นต้องทนทุกข์ทรมานและค่อยๆตายช้าๆจากคนที่รักมากที่สุด คนที่เกี่ยวข้องกับภาคย์ก็จะต้องไม่มีความสุขเช่นเดียวกัน

บรรยากาศในเรื่องอึมครึม อ่านแล้วอึดอัดหัวใจที่สุด อยากรู้ว่าเรื่องมันจะจบไปในทิศทางไหน ความรักระหว่างภาคมกับหญิงสาวในความฝันจะเป็นรักแท้หรือจะเป็นแค่มนต์ดำที่ทำให้ครอบครัวของคนที่ทำร้ายคนที่อ่อนแอไร้ทางสู้อย่างครอบครัวสัมพันธ์และชาวเขมร (ในเรื่องเรียกแบบนี้ ไม่มีความคิดดูถูกแต่ประการใด) และไม่มีที่ไปที่ไหนต้องมีอันเป็นไปกันแน่ จนกระทั่งอ่านจบแล้ว ความรู้สึก มึนๆอึ้งๆ ก็ยังคงอยู่ ประมาณ...อ้าว? ทำไมจบแบบนี้ล่ะ!?

ในเรื่องมีบรรยายเรื่องการทำเสน่ห์แบบเขมรไว้พอสมควรด้วย อ่านแล้วถึงได้เข้าใจ ว่าทำไมเขาถึงเรียกว่า เล่นของสกปรก เพราะของที่ใช้ทำแต่ละอย่าง...บรื๋อออ

สรุปว่า สนุกมากค่ะ ถึงหนังสือจะเก่าแล้ว แต่ก็ยังอ่านได้อย่างเพลิดเพลินตลอด ไม่ตกยุคนัก เพราะเรื่องการเอารัดเอาเปรียบคนที่อ่อนแอกว่าและเรื่องคุณไสยยังไม่หมดไปจากประเทศของเรา อ่านแล้วได้แง่คิดดีด้วย ลองซื้อมาอ่านนะคะ

ได้หยิบเล่มนี้มาอ่านเพราะเพื่อนของแม่เอามาให้้แม่ แต่แม่ไม่อ่าน ไม่เป็นไร แม่ไม่อ่านเราอ่านเอง(ฮา)

เรื่องนี้กล่าวถึง ภาคม ภาคยสมบัติ ลูกชาย ของนายภาคย์ ภาคยสมบัติ มหาเศรษฐีที่ทรงอิทธิพลและร่ำรวยที่สุด มีภรรยาแสนสวยชื่อ เจิดจำรัส มีหน้าที่การงานและหน้าตาในสังคมที่ดี แต่ทั้งๆที่มีชีวิตครอบครัวและหน้าที่การงานที่สมบูรณ์แบบ เขากลับหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ๆก็ปรากฏตัวในความฝันของเขา อณันยตา...

อ่านเรื่องนี้จบก็ได้แต่ถอนใจ เฮ้อ... มันน่ากลัว แต่ก็สลดหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ถือว่าคนเขียนหยิบเอาเหตุการณ์ของประเทศกัมพูชามาผูกโยงเรื่องได้อย่างน่าสนใจ พ่อของพระเอกนั้นร่ำรวยด้วยการเอาทรัพย์สินมีค่า อย่างทองหรือเครื่องประดับ ของชาวกัมพูชา แลกกับสิทธิ์ในการอพยพมาอยู่ในแผ่นดินไทยที่สุขสงบกว่า เรียกว่ารับซื้อในราคาถูกแต่ขายออกในราคาแพง อีกทั้งยังชิงเอาสมบัติล้ำค่ามาจาก สัมพันธ์ เพื่อนที่รักและไว้ใจภาคย์มากที่สุด ถ้าเราเป็นสัมพันธ์ โดนทำแบบนั้นก็คงแค้นมาก แค้นจนอยากให้ภาคย์นั้นต้องทนทุกข์ทรมานและค่อยๆตายช้าๆจากคนที่รักมากที่สุด คนที่เกี่ยวข้องกับภาคย์ก็จะต้องไม่มีความสุขเช่นเดียวกัน

บรรยากาศในเรื่องอึมครึม อ่านแล้วอึดอัดหัวใจที่สุด อยากรู้ว่าเรื่องมันจะจบไปในทิศทางไหน ความรักระหว่างภาคมกับหญิงสาวในความฝันจะเป็นรักแท้หรือจะเป็นแค่มนต์ดำที่ทำให้ครอบครัวของคนที่ทำร้ายคนที่อ่อนแอไร้ทางสู้อย่างครอบครัวสัมพันธ์และชาวเขมร (ในเรื่องเรียกแบบนี้ ไม่มีความคิดดูถูกแต่ประการใด) และไม่มีที่ไปที่ไหนต้องมีอันเป็นไปกันแน่ จนกระทั่งอ่านจบแล้ว ความรู้สึก มึนๆอึ้งๆ ก็ยังคงอยู่ ประมาณ...อ้าว? ทำไมจบแบบนี้ล่ะ!?

ในเรื่องมีบรรยายเรื่องการทำเสน่ห์แบบเขมรไว้พอสมควรด้วย อ่านแล้วถึงได้เข้าใจ ว่าทำไมเขาถึงเรียกว่า เล่นของสกปรก เพราะของที่ใช้ทำแต่ละอย่าง...บรื๋อออ

สรุปว่า สนุกมากค่ะ ถึงหนังสือจะเก่าแล้ว แต่ก็ยังอ่านได้อย่างเพลิดเพลินตลอด ไม่ตกยุคนัก เพราะเรื่องการเอารัดเอาเปรียบคนที่อ่อนแอกว่าและเรื่องคุณไสยยังไม่หมดไปจากประเทศของเรา อ่านแล้วได้แง่คิดดีด้วย ลองซื้อมาอ่านนะคะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ซื้อเก็บ และเอากลับมาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกได้โดยไม่เบื่อเลยค่ะ นางเอก หมิงเอินหวา เป็นสนมเอกคนที่สี่ของจักรพรรดิเจิ่งกวง เทียนเช่อ แทน หมิงเอินหย่า พี่สาวที่เป็นพระชายาคนก่อน เอินหวาหน้าตาธรรมดา ไม่โดดเด่นนักเมื่อเทียบกับสนมคนอื่นๆ แต่นางมีสติปัญญาที่เฉลี่ยวฉลาด จึงได้รับความไว้วางใจจากจักรพรรดิให้แต่งหนังสือบทเรียน แม้กระทั่งสอนหนังสือ แก่โอรสธิดาของจักรพรรดิอีกด้วย ส่วนจักรพรรดิเทียนเช่อนั้น เป็นคนเงียบขรึม ใครๆก็เดาความคิดไม่ออก ปฏิบัติกับสนมทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน (ก็...ไปค้างที่ตำหนักสนมทั้งหมด อย่างน้อยเดือนล่ะครั้ง) แต่อยู่มาวันนึง กลับเอาใจใส่โปรดปรานสนมเอก หมิงเอินหวา มาก มากจนใครๆรอบข้างต่างก็รู้สึกถึงความผิดปกติ แม้กระทั่งตัวนางเอกเอง แต่มันนำมาซึ่งความอิจฉาริษยาของสนมอื่นๆโดยเฉพาะ สนมโทจาง ที่เป็นสนมคนแรกๆของจักรพรรดิ และนำมาซึ่งโชคอำนาจวาสนาให้กับตัวเอินหวาและคนในตระกูลหมิงของนาง จักรพรรดิทำเช่นนี้เพื่ออะไร และสุดท้ายจะจบลงแบบไหนต้องลองอ่านดูนะคะ

ส่วนตัวอ่านจบแล้วรู้สึกชอบนางเอก หมิงเอินหวามาก คือเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย วางตัวเหมาะสมเสมอทั้งกิริยามารยาท ตอนที่ได้รับความโปรดปรานจากจักรพรรดิก็ไม่ได้เหลิงหรือวางอำนาจใส่ใคร ขนาดญาติของตัวเองทำผิดก็ว่ากันไปตามผิดถูก ไม่ได้เข้าข้างจนเกินพอดี ชอบความรักของนางเอกมาก อย่างตอนที่จักรพรรดิรับสนมเอกเข้ามาใหม่ ถึงนางจะรักจักรพรรดิ แต่ก็ไม่งอแงเหนี่ยวรั้งให้อยู่ ในขณะที่สนมบางคนมาร้องไห้ฟูมฟาย หรือทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเรียกร้องความสนใจ ส่วนพระเอกนี่ แหม... ขยันโยนปัญหาร้อยแปดมาให้นางเอกสู้รบปรบมือซะจริง ก็รู้อยู่หรอกนะว่าต้องการลองใจนางเอก เพราะตระกูลหมิงในขณะนั้นกำลังมีอำนาจในราชสำนัก แต่เอินหวาก็เก่งพอควร ปัญหามาเท่าไหร่เดี๊ยนไม่ยั่นจริงๆ นางจัดการได้อย่างลุล่วงถึงแม้จะสะบักสะบอมไปหน่อยก็เถอะ

สรุปว่าเป็นนิยายที่มีสำนวนการแปลที่ละมุนละไมมาก อ่านได้เรื่อยๆ เพลินมาก รู้ตัวอีกทีก็จบซะแล้ว เนื้อเรื่องเน้นการใช้ไหวพริบสติปัญญา การแสดงอารมณ์ของแต่ละตัวละคร ความสมเหตุสมผลและความรักของพระเอกนางเอกที่ไม่ได้รักกันจี๋จ๋า แต่อยู่ในพื้นฐานของความเข้าใจกันและกัน

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ซื้อเก็บ และเอากลับมาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกได้โดยไม่เบื่อเลยค่ะ นางเอก หมิงเอินหวา เป็นสนมเอกคนที่สี่ของจักรพรรดิเจิ่งกวง เทียนเช่อ แทน หมิงเอินหย่า พี่สาวที่เป็นพระชายาคนก่อน เอินหวาหน้าตาธรรมดา ไม่โดดเด่นนักเมื่อเทียบกับสนมคนอื่นๆ แต่นางมีสติปัญญาที่เฉลี่ยวฉลาด จึงได้รับความไว้วางใจจากจักรพรรดิให้แต่งหนังสือบทเรียน แม้กระทั่งสอนหนังสือ แก่โอรสธิดาของจักรพรรดิอีกด้วย ส่วนจักรพรรดิเทียนเช่อนั้น เป็นคนเงียบขรึม ใครๆก็เดาความคิดไม่ออก ปฏิบัติกับสนมทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน (ก็...ไปค้างที่ตำหนักสนมทั้งหมด อย่างน้อยเดือนล่ะครั้ง) แต่อยู่มาวันนึง กลับเอาใจใส่โปรดปรานสนมเอก หมิงเอินหวา มาก มากจนใครๆรอบข้างต่างก็รู้สึกถึงความผิดปกติ แม้กระทั่งตัวนางเอกเอง แต่มันนำมาซึ่งความอิจฉาริษยาของสนมอื่นๆโดยเฉพาะ สนมโทจาง ที่เป็นสนมคนแรกๆของจักรพรรดิ และนำมาซึ่งโชคอำนาจวาสนาให้กับตัวเอินหวาและคนในตระกูลหมิงของนาง จักรพรรดิทำเช่นนี้เพื่ออะไร และสุดท้ายจะจบลงแบบไหนต้องลองอ่านดูนะคะ

ส่วนตัวอ่านจบแล้วรู้สึกชอบนางเอก หมิงเอินหวามาก คือเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย วางตัวเหมาะสมเสมอทั้งกิริยามารยาท ตอนที่ได้รับความโปรดปรานจากจักรพรรดิก็ไม่ได้เหลิงหรือวางอำนาจใส่ใคร ขนาดญาติของตัวเองทำผิดก็ว่ากันไปตามผิดถูก ไม่ได้เข้าข้างจนเกินพอดี ชอบความรักของนางเอกมาก อย่างตอนที่จักรพรรดิรับสนมเอกเข้ามาใหม่ ถึงนางจะรักจักรพรรดิ แต่ก็ไม่งอแงเหนี่ยวรั้งให้อยู่ ในขณะที่สนมบางคนมาร้องไห้ฟูมฟาย หรือทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเรียกร้องความสนใจ ส่วนพระเอกนี่ แหม... ขยันโยนปัญหาร้อยแปดมาให้นางเอกสู้รบปรบมือซะจริง ก็รู้อยู่หรอกนะว่าต้องการลองใจนางเอก เพราะตระกูลหมิงในขณะนั้นกำลังมีอำนาจในราชสำนัก แต่เอินหวาก็เก่งพอควร ปัญหามาเท่าไหร่เดี๊ยนไม่ยั่นจริงๆ นางจัดการได้อย่างลุล่วงถึงแม้จะสะบักสะบอมไปหน่อยก็เถอะ

สรุปว่าเป็นนิยายที่มีสำนวนการแปลที่ละมุนละไมมาก อ่านได้เรื่อยๆ เพลินมาก รู้ตัวอีกทีก็จบซะแล้ว เนื้อเรื่องเน้นการใช้ไหวพริบสติปัญญา การแสดงอารมณ์ของแต่ละตัวละคร ความสมเหตุสมผลและความรักของพระเอกนางเอกที่ไม่ได้รักกันจี๋จ๋า แต่อยู่ในพื้นฐานของความเข้าใจกันและกัน